Матои пахтагин яке аз навъҳои маъмултарини матоъҳо дар ҷаҳон аст. Ин бофандагӣ аз ҷиҳати кимиёвӣ органикӣ аст, яъне дар таркиби он ягон пайвастагиҳои синтетикӣ мавҷуд нест. Матоъҳои пахтагӣ аз нахҳои гирду атрофи тухмии растаниҳои пахта гирифта мешаванд, ки пас аз пухта расидани тухмҳо дар шакли мудаввар ва пуфак пайдо мешаванд.
Аввалин далели истифодаи нахҳои пахта дар нассоҷӣ аз маконҳои Меҳргарх ва Рахигархи Ҳиндустон мебошад, ки тақрибан ба 5000 пеш аз милод тааллуқ доранд. Тамаддуни водии Ҳинд, ки аз соли 3300 то 1300 пеш аз милод нимҷазираи Ҳиндро фаро гирифта буд, аз ҳисоби кишти пахта тавонист рушд кунад, ки мардуми ин фарҳангро бо сарчашмаҳои дастраси либос ва дигар матоъҳо таъмин мекард.
Мумкин аст, ки одамон дар Амрико пахтаро барои нассоҷӣ дар солҳои 5500 пеш аз милод истифода мекарданд, аммо маълум аст, ки кишти пахта дар саросари Месоамерика аз ҳадди аққал аз 4200 пеш аз милод паҳн шудааст. Дар ҳоле ки Чини қадим дар истеҳсоли нассоҷӣ бештар ба абрешим такя мекард, ки дар Чин кишти пахта дар давраи сулолаи Ҳан, ки аз соли 206 то милод то соли 220 мелодӣ идома дошт, маъмул буд.
Дар ҳоле, ки кишти пахта ҳам дар Арабистон ва ҳам дар Эрон паҳн шуда буд, ин корхонаи нассоҷӣ то охири асрҳои миёна ба таври комил ба Аврупо роҳ наёфтааст. Пеш аз ин, аврупоиҳо боварӣ доштанд, ки пахта дар дарахтони пурасрор дар Ҳиндустон мерӯяд ва баъзе аз олимон дар ин давра ҳатто тахмин мезаданд, ки ин нассоҷӣ як навъи пашм астаз гусфандони дар дарахтон руёндашуда истехсол карда мешавад.
Фатҳи исломии нимҷазираи Пиреней аврупоиҳоро ба истеҳсоли пахта муаррифӣ кард ва кишварҳои аврупоӣ ба зудӣ дар баробари Миср ва Ҳиндустон ба истеҳсолкунандагон ва содиркунандагони асосии пахта табдил ёфтанд.
Аз рузхои аввали парвариши пахта ин матоъ барои нафаскашии фавкулодда ва сабук будани худ кимат шудааст. Матои пахтагӣ низ бениҳоят нарм аст, аммо он дорои хосиятҳои нигоҳдории гармӣ мебошад, ки онро ба омехтаи абрешим ва пашм монанд мекунад.
Дар ҳоле ки пахта нисбат ба абрешим пойдору устувортар аст, нисбат ба пашм пойдору камтар аст ва ин матоъ нисбатан моил ба ғунҷоиш, дарида ва дарида аст. Бо вуҷуди ин, пахта яке аз матоъҳои маъмултарин ва истеҳсоли баландтарин дар ҷаҳон боқӣ мемонад. Ин нассоҷӣ тобоварии нисбатан баланд дорад ва ранги табиии он сафед ё каме зард аст.
Пахта хеле об тобовар аст, аммо он инчунин зуд хушк мешавад, ки ин боиси хеле намнокӣ мегардад. Шумо метавонед пахтаро дар гармии баланд бишӯед ва ин матоъ ба баданатон хуб парда мешавад. Бо вуҷуди ин, матои пахтагӣ ба чиниши нисбатан майл дорад ва ҳангоми шустан он коҳиш меёбад, агар ба коркарди пешакӣ дучор нашавад.
Вақти фиристодан: 10 май-2022